สัตว์ขนาดเล็กมีอัตราส่วนพื้นผิวของร่างกายต่อมวลร่างกายที่ไม่เอื้ออำนวย

อย่างไรก็ตาม กลยุทธ์นี้ดูขัดแย้งกันเล็กน้อย แม้จะมีขนหนาใน ฤดูหนาว แต่ใคร ๆ ก็คาดหวังว่านกจะเย็นลงได้ง่ายกว่าในอุณหภูมิฤดูหนาว เพราะสัตว์ขนาดเล็กมีอัตราส่วนพื้นผิวของร่างกายต่อมวลร่างกายที่ไม่เอื้ออำนวย ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงสูญเสียความร้อนให้กับอากาศแวดล้อมที่เย็นกว่า ความจริงแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างน้ำหนักตัว อุณหภูมิ และอัตราเมแทบอลิซึมเป็นกฎพื้นฐานทางนิเวศวิทยา การใช้พลังงานอย่างต่อเนื่อง เพื่อหาคำตอบว่าการเปลี่ยนแปลงขนาดของร่างกายตามฤดูกาลส่งผลต่อการใช้พลังงานของลูกเจี๊ยบอย่างไร Dechmann และทีมงานของเธอจึงวัดเมแทบอลิซึมของสัตว์ที่อุณหภูมิภายนอกตามฤดูกาลต่างๆ ตามลำดับ ผลลัพธ์ที่ได้นั้นน่าประหลาดใจ "ปากร้ายทั่วไปสามารถโกงวิวัฒนาการได้" Dechmann กล่าว แม้จะมีขนาดร่างกายที่เล็กลง แต่สุนัขจิ้งจอกก็ไม่ใช้พลังงานมากไปกว่านี้ต่อกรัมของน้ำหนักตัวในฤดูหนาว แม้ว่าอุณหภูมิจะผันผวนมากกว่า 30 องศาก็ตาม ไม่ใช่เพราะพวกมันเคลื่อนไหวน้อยลงในฤดูหนาว การบันทึกวิดีโอของนักวิจัยแสดงให้เห็นว่าแม้ว่านกปากห่างจะพักผ่อนมากกว่านี้เล็กน้อย แต่สิ่งนี้สามารถอธิบายความแตกต่างเพียงเล็กน้อยของความต้องการพลังงานเท่านั้น