ความสามารถของเทคโนโลยีในการทำให้ครอบครัวอยู่ด้วยกันที่บ้าน

และแม้ว่าการวิจัยของเราดูเหมือนจะบ่งชี้ว่าสิ่งนี้อาจเกิดขึ้นได้ แต่เวลาที่บ้านที่เพิ่มขึ้นนี้อาจเชื่อมโยงกับปัญหาอื่นๆ เช่น ความกังวลของผู้ปกครองต่อความปลอดภัย ของบุตรหลาน การวิจัยในสหรัฐฯพบรูปแบบการเปลี่ยนแปลงที่คล้ายคลึงกัน โดยวัยรุ่นใช้เวลานอกบ้านห่างจากพ่อแม่น้อยลงมีหลักฐานเพิ่มมากขึ้นว่าการมีอยู่ของโทรศัพท์ส่งผลเสียต่อการโต้ตอบแบบเห็นหน้ากัน  ครอบครัว สิ่งนี้อาจช่วยอธิบายการรับรู้ของผู้ปกครองเกี่ยวกับความสัมพันธ์ในครอบครัวที่ลดลงและเวลาร่วมกับลูกๆ ที่ลดลง รายงานในการศึกษาก่อนหน้านี้เราพบว่าทั้งเด็กและผู้ปกครองใช้อุปกรณ์พกพาระหว่างมื้ออาหารของครอบครัว ดูโทรทัศน์ และกิจกรรมอื่นๆ ดังนั้น แม้ว่าจะเป็นเวลาที่ค่อนข้างน้อย แต่ก็อาจส่งผลกระทบที่ไม่สมส่วนกับคุณภาพของเวลานี้สำหรับสมาชิกในครอบครัวแน่นอน ในบางกรณี เป็นไปได้ว่าอุปกรณ์พกพาช่วยเสริมปฏิสัมพันธ์ในครอบครัว ตัวอย่างเช่น หากสมาชิกในครอบครัวใช้วิดีโอเหล่านี้เพื่อสตรีมวิดีโอ เล่นเกมกลุ่ม หรือติดต่อญาติคนอื่นๆ และการวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับการใช้อุปกรณ์พกพาและเนื้อหาก็เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อช่วยให้ทราบผลกระทบทั้งหมดในชีวิตประจำวันและก้าวข้ามสมมติฐานเชิงลบที่ยึดถือกันทั่วไปแต่สิ่งที่ชัดเจนก็คือ แม้ว่าเวลา “อยู่ด้วยกันตามลำพัง” ที่เพิ่มขึ้นหมายความว่าครอบครัวใช้เวลาอยู่ที่บ้านมากขึ้น แต่ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นในลักษณะที่ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นเวลาที่มีคุณภาพ